Umut:
-Baba çiçekçiye söyle.Çiçeğin üstündeki karta şöyle yazsın. “Dünyanın en güzel annesine!... Anneciğim Anneler Günün kutlu olsun!” diye yazsınlar,dedi.
Umut ve Cemil Bey çiçekçiye çiçeği ısmarladıktan sonra mutfağa gittiler. Kahvaltılarını yapmak için sandalyelerine oturdular.
Olcay Hanım:
-Baba ,oğul nerede kaldınız?dedi.
Cemil Bey:
-Biliyorsun ki salondaydık.Umut’la önemli bir karar aldık,dedi.
Olcay Hanım:
-Neymiş bu karar? Ben de öğrenebilir miyim?
Umut heyecanlanarak;
-Anne,olmaz!dedi.
Olcay Hanım:
-Neden olmaz?
Umut,babasının yüzüne bakarak;
-Anne,olmaz da onun için.Sana söyleyemeyiz, dedi.
Olcay Hanım umarsızca:
-Siz bilirsiniz. Söylemezseniz söylemeyin,dedi.
Hep birlikte,sabah kahvaltısını mutfakta yaptılar.Sonra da birlikte balkona çıktılar.
Olcay Hanım,balkona çıkarken Umut’a;
-Umut,bu gün hava çok güzel.Aşağıya,arkadaşlarınla oynamaya inmeyecek misin? dedi.
Umut,“Aşağıda oynarken ya çiçekçi gelirse?O zaman sürpriz bozulur.”diye düşündü.Arkadaşlarının yanına gitmek istemedi.
Umut:
-Yok anne.İnmek istemiyorum. Sonra belki inerim,dedi.
Onlar balkonda otururken çok geçmedi ki kapının zili çaldı.Olcay Hanım kapıyı açmak için kalkıp salona yönelince Umut yerinden fırladı. Kapıya doğru koşarken;
-Anne sen otur, kapıya ben bakarım.Belki de kapıcı,dedi.Sürprizi annesinin bozmasını istemedi.
Aceleyle kapıyı açtı.Çiçekçi çırağı elinde bir buket çiçekle kapının önündeydi.
-Özgür Apartmanı Numara 18. Cemil Öztürk’ ün evi burası mı?dedi.
Umut:
-Evet.
Çiçekçi Çırağı:
-Ismarladığınız çiçeği getirdim, dedi.
-Baban,annen yok mu?Çiçeği kim teslim alacak?dedi.
Umut:
-Ben alacağım. Anneme sürpriz yapacağım da,dedi.
Çiçekçi çırağı:
-Adını söyle.Defterime çiçeği kime teslim ettiğimi yazmam gerekiyor, dedi.
Çiçekçi çırağı cebinden çıkardığı küçük defterine Umut’un adını yazdı. Çiçeği ve çiçek faturasını Umut’a verdi;oradan ayrıldı.Umut,çeşitli çiçeklerle süslenmiş gül buketini arkasına saklayarak balkona geldi. Annesine uzattı, ona:
-Sürpriz!Anneciğim,Anneler Günün kutlu olsun,dedi.Annesinin elini öptü. Çiçeği ona verdi.
Olcay Hanım:
-Teşekkür ederim Umut!dedi.
Umut:
-Anne,babam da bizi akşam yemeğine götürecek.Armağanını orada verecekmiş. Sürpriz olduğu için söylemiyor,dedi.
Cemil Bey,Olcay Hanım’a;
-Anneler günün kutlu olsun, dedi; onu öptü.
Olcay Hanım,Umut’un armağanına çok sevindi.O da oğlunu ve eşini öptü. Onlara:
-Baba,oğul odada bunun için mi plan yaptınız?..Demek her şeyi benden gizlediniz.
Anneler Günümü anımsadığınız için teşekkür ederim,dedi
